We lijden alleen als we een gedachte geloven die in strijd is met wat is. Wanneer het denken volkomen helder is, is dat wat is, dat wat we willen. Als je de realiteit anders wilt hebben dan zij is, kun je net zo goed proberen een kat te leren blaffen. Je kunt het blijven proberen, uiteindelijk zal de kat naar je kijken en “miauw” zeggen. Willen dat de realiteit anders is dan zij is, is hopeloos.

En toch, wanneer je goed oplet, zul je merken dat je dit soort gedachten tientallen keren per dag gelooft. ‘Mensen zouden aardiger moeten zijn.’ ‘Kinderen zouden zich beter moeten gedragen.’ ‘Mijn man (of vrouw) zou het met mij eens moeten zijn.’ ‘Ik zou slanker (of knapper of meer succesvol) moeten zijn.’ Deze gedachten zijn een manier om de werkelijkheid anders te willen hebben dan zij is. Als je vindt dat dit deprimerend klinkt dan
heb je gelijk. Alle stress die we voelen wordt veroorzaakt door te strijden tegen wat is.

Ben je bereid om je lijden dat wordt veroorzaakt door je gedachten te onderzoeken?

Neem een oordeel/gedachte/overtuiging uit het verleden, het heden of de toekomst over, een persoon die je niet aardig vindt of over wie jij je zorgen maakt, een situatie met iemand die je boos, bang of verdrietig maakt of iemand over wie je gemengde gevoelens hebt of die je in de war brengt.

Ga hierna aan de slag met de volgende vragen om dit oordeel/gedachte/overtuiging te onderzoeken:

1. Is het waar?
2. Kun je absoluut zeker weten dat het waar is?
3. Hoe reageer je wanneer je deze gedachte hebt en gelooft?
   – Brengt deze gedachte jou vrede of stress?
   – Kun je een vredevolle reden bedenken om deze gedachte vast te houden?
4. Wie zou je zijn, hoe zou je leven, zonder deze gedachte?
5. Keer de gedachte om (naar jezelf of naar de ander).