Auteur: Yvette Hollands

De reddende engel

Yvette HollandsEen reactie plaatsen

De collega die zonder mopperen klussen van jou en andere collega’s overneemt, óók als ze zelf al tot over haar oren in het werk zit. De vriend die je echt midden in de nacht kunt bellen voor advies en die moeiteloos zijn eigen plannen aan de kant schuift als je hem nodig hebt. Je partner die – ook al heeft ze het zelf al druk genoeg – iedere dag de kinderen van de buurvrouw opvangt en jaarlijks een groot benefiet organiseert voor het goede doel; reddende engelen worden ze ook wel genoemd: mensen die altijd klaarstaan voor anderen. Die nooit te beroerd zijn om op witte paarden andermans leven binnen te galopperen om hun problemen op te lossen.

Nobel en onzelfzuchtig, zo lijkt het op het eerste gezicht. Want wat is er mooier dan andere mensen bijstaan? Maar aan dit gedrag zit ook een keerzijde. Deze redders helpen niet alleen omdat ze dat willen, maar ook omdat ze het zelf nodig hebben. Ze projecteren als het ware hun eigen behoeften op de ander. Echt altruïsme betekent echter dat je onderscheid kunt maken tussen wat je zelf nodig hebt en wat de ander nodig heeft. En soms betekent dat ook dat je iemand juist níét helpt. Je creëert dan het besef dat er niemand is die door jou gered of geholpen hoeft te worden.

Wil je iemand echt een dienst bewijzen, dan help je hem zichzelf te helpen. Door de problemen van een ander op te lossen, loop je het risico dat je hem de kans ontneemt de vaardigheden te ontwikkelen die hij het hardst nodig heeft. Je hebt dan het lijden van de ander te verdragen en daardoor kom je terecht bij je eigen lijden (iets wat je door de reddende engel te spelen probeerde te vermijden).

De dramadriehoek geeft de dynamiek waar de reddende engel in zit mooi weer. De reddende engel neemt de verantwoordelijkheid van alles en iedereen op zijn schouders en geeft de ander ruimte om achter over te leunen. Want de ander weet toch wel dat de reddende engel met de oplossing komt, dat hij gaat helpen. Je ”duwt” als het ware deze persoon in de slachtofferrol, die vaak de zinnen gebruikt: ”ik kan het niet, ik wil het niet, ik durf het niet…en jij moet me helpen.” En hoppa, voordat je het weet zit jij weer in die reddersrol. En op het moment dat je het slachtoffer teleurstelt en hem niet geeft wat hij nodig heeft, dan kruipt deze persoon automatisch in de rol van aanklager: hij wordt boos en uit zijn kritiek op jou. Je stelt immers teleur. Waarop jij vervolgens nog meer je best gaat doen om aan alle verwachtingen te voldoen. 

De rol van reddende engel put je op een gegeven moment uit. Het is doodvermoeiend om altijd in actie te moeten komen zodra er een appèl op je wordt gedaan. Dus op het moment dat je niet de waardering krijgt voor al het werk dat je verzet kan het maar zo zijn dat je zelf in de rol van aanklager schiet. Je bent boos en teleurgesteld. Mensen zien en waarderen onvoldoende wat jij doet. En voordat je het weet kom je terecht in de slachtofferrol: moegestreden en afgehaakt.

Merk je dat jij vaker in deze dynamiek terecht komt en dat je hier last van hebt, dan is dat is een mooi begin om dit verder te onderzoeken en te kijken naar jouw patronen. Bij Colorful Rebel Coaching werk ik met een 3 maanden programma om deze patronen in kaart te brengen zodat jij leert om deze om te zetten naar gezonde en behulpzame patronen.

De vier vragen

Yvette HollandsEen reactie plaatsen

We lijden alleen als we een gedachte geloven die in strijd is met wat is. Wanneer het denken volkomen helder is, is dat wat is, dat wat we willen. Als je de realiteit anders wilt hebben dan zij is, kun je net zo goed proberen een kat te leren blaffen. Je kunt het blijven proberen, uiteindelijk zal de kat naar je kijken en “miauw” zeggen. Willen dat de realiteit anders is dan zij is, is hopeloos.

En toch, wanneer je goed oplet, zul je merken dat je dit soort gedachten tientallen keren per dag gelooft. ‘Mensen zouden aardiger moeten zijn.’ ‘Kinderen zouden zich beter moeten gedragen.’ ‘Mijn man (of vrouw) zou het met mij eens moeten zijn.’ ‘Ik zou slanker (of knapper of meer succesvol) moeten zijn.’ Deze gedachten zijn een manier om de werkelijkheid anders te willen hebben dan zij is. Als je vindt dat dit deprimerend klinkt dan
heb je gelijk. Alle stress die we voelen wordt veroorzaakt door te strijden tegen wat is.

Ben je bereid om je lijden dat wordt veroorzaakt door je gedachten te onderzoeken?

Neem een oordeel/gedachte/overtuiging uit het verleden, het heden of de toekomst over, een persoon die je niet aardig vindt of over wie jij je zorgen maakt, een situatie met iemand die je boos, bang of verdrietig maakt of iemand over wie je gemengde gevoelens hebt of die je in de war brengt.

Ga hierna aan de slag met de volgende vragen om dit oordeel/gedachte/overtuiging te onderzoeken:

  1. Is het waar?
  2. Kun je absoluut zeker weten dat het waar is?
  3. Hoe reageer je wanneer je deze gedachte hebt en gelooft?
    – Brengt deze gedachte jou vrede of stress?
    – Kun je een vredevolle reden bedenken om deze gedachte vast te houden?
  4. Wie zou je zijn, hoe zou je leven, zonder deze gedachte?
  5. Keer de gedachte om (naar jezelf of naar de ander).

Oordelen

Yvette HollandsEen reactie plaatsen

Oordelen, we doen het allemaal. Constant gaan er oordelen door ons hoofd. We plakken etiketjes op mensen en situaties. We stoppen ze in hokjes en vinden er iets van.

Het hebben van oordelen over anderen, jezelf en de wereld leidt af en het houd je weg bij aanwezigheid in het nu. Het zorgt ervoor dat je dingen in goed en fout verdeelt.

Als je aandacht begint te brengen bij het oordelen dan zul je je misschien gaan verbazen hoe vaak je dat doet. Het gaat de hele dag door, een stroom van oordelen: dat vind ik leuk, dat niet, wat wil ik, dat niet. Dat maakt het lastig om alles en iedereen in je leven met een open spontane houding tegemoet te treden. Anderen te ontmoeten zonder oordeel en zonder vooraf ingenomen mening kun je wel leren.

Wanneer je oordeelt en iemand in een hokje stopt, zie je niet meer hoe diegene werkelijk is, maar je ziet hem door de gekleurde bril van jouw oordeel en overtuigingen.

Vrijwel iedereen is zo gewend om continu te oordelen, dat je vaak niet eens in de gaten hebt dat je het doet. Wanneer je bijvoorbeeld door een onbekende stad loopt, vorm je je telkens een nieuwe mening. Bij iedere indruk die je opdoet, vorm je een waardeoordeel: oh, mooie oude gevel, nou die gordijnen zijn ook oubollig, wat een leuk bankje. Alles wat je ziet, zie je door de filter van jouw bril. Alles wat je waarneemt, wordt aangehouden tegen je overtuigingen van hoe iets zou moeten zijn.

Wanneer je over iemand of iets oordeelt, zegt dat uiteindelijk niets over die ander, het zegt wat over jou. Over hoe jij de wereld en andere mensen ziet. Wanneer je anderen niet definieert volgens beroep, ras, geslacht, financiële positie, leeftijd of ander criterium kun je iemand veel opener tegemoet treden. Je kunt iemand zien zoals hij in wezen is.

Probeer eens door een stad te lopen zonder oordeel. Zet die gekleurde bril eens af. Neem alleen waar wat je ziet: Hé een gevel, kijk gordijnen, ah een bankje. Door op die manier te oefenen met waarnemen, zul je na verloop van tijd gaan merken dat je opener wordt. Je kunt makkelijker anderen ontmoeten en hen zien zoals ze werkelijk zijn.

Een andere manier om minder te oordelen, is je overtuigingen los te laten. Je overtuigingen zijn denkbeelden die je tijdens je opvoeding of vanuit je omgeving of cultuur hebt meegekregen over hoe dingen horen te zijn. Wanneer je wat dieper op iedere overtuiging inzoomt en gaat voelen of die overtuiging ook echt bij jou past, zul je merken dat veel denkbeelden achterhaald zijn en niet passen bij wie jij nu bent.

Wanneer je minder overtuigingen en vastgezette denkbeelden hebt, kun je alles in je leven ook makkelijker open en ontvankelijk benaderen. Je kunt je weer verwonderen over wat er op je pad komt. Je zult merken dat je je daar rustiger en gelukkiger door voelt.

Ben je bereid om elk oordeel achter je te laten en te kijken met een open blik en een houding alsof je alles voor de eerste keer ziet, ga dan aan de slag met onderstaande opdrachten:

Opdracht 1:

Kies een dag uit voor deze opdracht en schrijf gedurende deze dag al je oordelen (zowel positieve als negatieve) op. Waar vind jij iets van, wat vind je mooi, wat vind je lelijk, wat vind je van dat rijgedrag, hoe staat de outfit van je vriendin, wat vind je van je gedachten of van die beslissing die je gister hebt genomen, wat vind je van je opvoeding en je ouders, wat vind je van de kookkunsten van je partner of de manier van leidinggeven van je manager?

Opdracht 2:

Kies daarna 1 situatie uit en kijk naar de manier hoe je dit verhaal vertelt of hoe je erover denkt. De verhalen die wij vertellen zijn namelijk doordrenkt van oordelen. Vertel dit verhaal dan eens door alleen de kale feiten te benoemen (geen oordelen). Als je alle interpretaties uit het verhaal weglaat dan kan het zijn dat je een andere relatie krijgt met het gebeurde. Dat er in jou meer afstand komt tot die situatie. In feite trek je jouw met emotie geladen energie uit het verhaal terug doordat je de oordelen eruit weghaalt. Je zult merken dat een verhaal zonder energetische voeding jou loslaat. Op deze manier kun jij je verleden achteraf nog veranderen; niet de gebeurtenis zelf natuurlijk, maar wel jouw verhaal erover en daarmee ook je gevoelens.

Loslaten

Yvette HollandsEen reactie plaatsen

Loslaten is niet ophouden met liefhebben, 
het is erkennen dat ik het niet voor een ander kan doen.

Loslaten is niet mezelf afsluiten, 
het is realiseren dat ik een ander niet kan beheersen. 

Loslaten is niet iets mogelijk maken, 
maar toestaan dat de dingen gaan zoals ze gaan. 

Loslaten is niet vechten tegen machteloosheid, 
maar accepteren dat de uitkomst zich niet dwingen laat. 

Loslaten is niet een ander willen veranderen of verwijten maken, 
maar het beste ervan maken voor mijzelf. 

Loslaten  is niet zorgen voor,
maar geven om de ander.

Loslaten is niet uit handen nemen, 
maar ondersteunen. 

Loslaten is niet oordelen, 
maar toestaan dat de ander ook maar gewoon een mens is. 

Loslaten is niet beschermen, 
maar toestaan dat de ander zijn eigen realiteit onder ogen ziet. 

Loslaten is inzien dat de ander zich niet laat controleren, 
dat ik alleen kan streven naar degene die ik droom te zijn. 

Loslaten is minder bang zijn en meer liefhebben.

Samenzijn

Yvette HollandsEen reactie plaatsen

Als mens hebben we enerzijds de behoefte aan vrijheid en anderzijds de behoefte om bij een ander te horen, bij een groter geheel. Binnen een relatie is het dan ook de uitdaging om een goed evenwicht te vinden tussen ‘samen’ en ‘apart’.

Onderstaand citaat van Kahlil Gibran geeft deze dynamiek mooi weer ❤

Al zijn jullie samen, laat er ruimte tussen jullie bestaan.
En laat de winden van het universum tussen jullie dansen.
Heb elkaar lief, maar maak de liefde niet tot een verplichting.
Laat zij liever een zee zijn, die deint tussen de kustlijnen van jullie zielen.
Vul elkaars beker, maar drink niet uit een en dezelfde bokaal.
Geef elkaar te eten, maar eet niet van een en hetzelfde brood.
Zing en dans samen, maak het leven tot een feest, maar laat elkaar vrij.
Zoals de snaren van een luit op zichzelf staan, al doortrilt hen dezelfde muziek.

Geef je hart, maar geef het niet bij elkaar in bewaring,
want alleen de hand des levens kan jullie harten bevatten.
Sta bij elkaar, maar niet te dicht opeen, immers,
de zuilen van de tempel staan op zichzelf,
en de eikenboom en de cipres groeien niet in elkaars schaduw.

Auteur: Kahlil Gibran

Life is a journey, not a destination

Yvette HollandsEen reactie plaatsen

Hoe leuk is het als je met iemand mag samenwerken waarmee je heel veel gemeenschappelijk hebt?

Joyce en ik mogen dit sinds een aantal weken ervaren.

Als je onze ontwikkeling, interesses en overeenkomsten leest, zou je verwachten dat we elkaar al jaren kennen.

Maar niks is minder waar…

Onze paden hebben elkaar nog niet zo heel lang geleden gekruist. Maar ik geloof erin dat alles begint op het juiste moment, niet eerder of later.

We hebben onze carrière allebei opgebouwd in de recreatiebranche in Kerkrade. Joyce als Office Manger bij Discovery Museum en ik als Hoofd P&O bij GaiaZOO.

Om onze enorme passie voor het ontwikkelen van mensen meer vorm te geven, zijn wij naast deze werkzaamheden, gestart met het volgen van diverse coachingsopleidingen.

Joyce heeft zich gespecialiseerd in mindfulness en voice dialogue en is aangesloten bij Nobco, waarbij mijn coaching stijl een combinatie is van systemisch werk en coachen op biografie (NOLOC aspirant-lid).

Nog niet zo heel lang geleden hebben we onze vertrouwde werkomgeving ingeruild voor het zelfstandig ondernemerschap en zijn we elkaar tegengekomen.

Ons Curriculum laat daarnaast zien dat we allebei woonachtig zijn in Kerkrade en uit hetzelfde geboortejaar komen. We zijn voetbalmoeders, boekenwormen, vurig, hondenliefhebbers en zeer gepassioneerd over ons werk als coach.

Samen lopen we nu op een nieuw pad, beide vanuit ons eigen bedrijf, met de kernwaarden vrijheid, gelijkwaardigheid en vertrouwen hoog in het vaandel.

Dat wat we gaandeweg ons pad tegenkomen en meemaken voegen we toe aan onze ervaring, we leren ervan en zetten onze reis voort met een onbekende bestemming.

Onze uitgebreide verhalen kun je lezen op https://www.bounce-up.nl/over-mij/ en https://colorfulrebelcoaching.nl/over-mij/.

Mentaal en fysiek in balans

Yvette HollandsEen reactie plaatsen

Wat gebeurt er als je een lifecoach samenbrengt met een bokstrainer?

Naar mijn idee ontstaat er dan een interessante, krachtige en dynamische combinatie. Boksen geeft een boost aan je zelfvertrouwen, je leert je grenzen kennen en ontdekt waartoe je lichaam in staat is. Lifecoaching zorgt voor meer mentale balans, je gaat krachtiger in je leven staan, leert jouw grenzen aangeven en je leert om bewustere keuzes te maken.

In mijn geval kan ik zeggen dat zodra ik de ring instap, mijn “vuurkant” zeker de overhand krijgt. Een kant die ik niet altijd laat zien, maar ook niet kan onderdrukken tijdens de bokstraining.

Zodra ik uit de ring stap heb ik veel meer energie, voel ik me fysiek sterker en fitter. Op mentaal vlak ervaar ik ook veel meer rust doordat het een mega uitlaatklep is. Door deze combi, lifecoaching en boksen ontmoet jij jezelf op een andere manier.

Jesse en ik gaan graag met jou aan de slag; Jesse vanuit de boksring in Landgraaf en ik vanuit mijn praktijkruimte in Kerkrade.

Het traject duurt twee maanden waarbij er wekelijks een contactmoment zal zijn. Een week sta je in de boksring en de andere week ben je in de praktijkruimte.

Tijdens de gesprekken gaan we samen aan de slag om jouw familie-DNA, waarden & normen, (belemmerende) overtuigingen en patronen op te sporen en hierin een verbinding te leggen tussen jouw levensgeschiedenis en de effecten hiervan op je gedrag. 

Het boksen ondersteunt je mentale groei met als resultaat dat je mentaal & fysiek in balans komt.

Ben je benieuwd naar onze aanpak en wat dit voor jou kan betekenen? Maak dan nu een afspraak voor een (vrijblijvend) kennismakingsgesprek.

Pas dan ben ik gelukkig…

Yvette HollandsEen reactie plaatsen

Er was eens een arme oude man wiens enige bezit een schitterende schimmel was. Al jarenlang hadden de mensen uit zijn dorp hem gezegd het paard te verkopen omdat het een hoop geld op zou brengen en hij verder geen cent had om uit te geven. “Het paard is een deel van mijn familie, en je familie verkoop je niet”, was steevast zijn antwoord.

Op een nacht verdween het paard uit zijn stal en de mensen zeiden: “Zie je nou wel ouwe, dan had je maar niet zo dom moeten zijn en het beest moeten verkopen. Nou heb je helemaal niks meer. Een groter ongeluk had je niet kunnen overkomen”. Maar de oude man zei: “Wie weet of het een geluk of een ongeluk is. Het enige dat ik weet is dat het paard weg is. Maar of het een ongeluk is? Wie kan er verder zien dan zijn neus lang is?”

Een aantal weken later kwam het paard op een nacht met twaalf andere, wilde paarden terug naar de stal. Blijkbaar was het losgebroken om zijn soortgenoten te zoeken en had het uiteindelijk de weg naar zijn baas teruggevonden. De mensen uit het dorp zeiden: “Ouwe, je had volkomen gelijk. Het was helemaal geen ongeluk maar juist een geluk dat het beest er vandoor ging, want nou ben je een vermogend man”. Maar de oude man antwoordde: “Wie weet of het een geluk of een ongeluk is. Het enige wat ik weet is dat het dier met twaalf andere paarden is teruggekomen. Maar of het een geluk of een ongeluk is ……?”

In de volgende dagen en weken probeerde de zoon van de oude man de wilde paarden te temmen en viel daarbij van een woeste hengst. Beide benen werden verbrijzeld. De mensen uit het dorp zeiden: “Ouwe, zo’n geluk was het nou inderdaad ook weer niet dat je paard met die anderen is teruggekomen. Je had helemaal gelijk, want nu is je zoon invalide en een groter ongeluk kon je haast niet overkomen”. De oude man verzuchtte: “Wanneer houden jullie nou eindelijk eens op met te doen alsof je vandaag weet hoe morgen zal zijn? Het enige dat ik weet is dat mij vandaag een ongeluk is overkomen, maar meer weet ik niet.”

Een paar maanden later brak er oorlog uit in het land, en alle gezonde jonge mannen van het dorp moesten in het leger dienen en werden naar het front gestuurd. Geen een keerde levend in het dorp terug.
En wat zeiden de mensen als ze de oude man tegenkwamen ……?

Preventie

Yvette HollandsEen reactie plaatsen

Duurzame inzetbaarheid, ontwikkeling, talentmanagement, drijfveren, persoonlijk leiderschap, kostenbesparing, lager ziekteverzuim en vitaliteit…

Spreken deze woorden je aan…lees dan verder!

Soms wordt een werknemer in zijn leven overmand door gebeurtenissen, life events, waar hij niet voor heeft gekozen. Deze life events hebben een grote impact op zijn leven, niet alleen privé, maar ook op het werk.

De werknemer zit niet lekker in zijn vel, hij loopt vast, heeft weinig energie en zijn productiviteit wordt minder. Voor zowel werkgever als werknemer is dit geen prettige situatie en de kans zit erin dat de werknemer zich ziek gaat melden.

Op dat moment kom ik als coach in beeld en ga in gesprek met de werknemer om hem daar waar nodig te ondersteunen en tools aan te reiken zodat hij weer evenwichtig, positief en flexibeler in het leven gaat staan (en hierdoor duurzaam inzetbaar blijft).

Ik, Yvette Hollands, ben al 20 jaar werkzaam binnen de vakgebieden HR, Werving & Selectie, Re-integratie en Coaching. Om mijn enorme passie voor het ontwikkelen van mensen meer vorm te geven heb ik een aantal jaren geleden besloten om mijn HR kennis te verbreden met diverse coaching opleidingen. In mijn coaching maak ik dan ook gebruik van al deze elementen waardoor ik de belangen binnen de organisatie goed kan afwegen en hierin zowel de werkgever als de werknemer kan ondersteunen en adviseren.

Vang jij deze signalen op bij jouw werknemer, dan kun je hierin preventief handelen. Op deze manier blijft de werknemer behouden voor het bedrijf, hij blijft duurzaam inzetbaar, een positieve samenwerking tussen werknemer en werkgever blijft gewaarborgd met als gevolg een lager ziekteverzuim en bijbehorende kostenbesparing.

Spreekt dit je aan, dan kom ik graag met je in contact.

Waardering

Yvette HollandsEen reactie plaatsen

Uit zijn test komt naar voren dat waardering een belangrijke motivator voor hem is. Om precies te zijn: waardering van een ander.

Ik stel hem dan ook de vraag wat het met hem doet als hij deze waardering niet krijgt?

Twijfel, piekeren, doe ik het wel goed…deze woorden geven de strekking goed weer van zijn antwoord. Zijn gemoedstoestand wordt dus bepaald door een ander.

Op het moment dat jij iets verwacht van een ander (in dit geval waardering) dan leg je als het ware jouw “lot” in de handen van iemand anders. Je bent dan overgeleverd aan die persoon, aan wat die persoon ervan vindt…

Hier heb jij dus geen invloed op. Want jij kunt niet bepalen voor die ander wat hij ervan moet vinden.

En dat wat deze persoon ervan vindt, kan ook nooit iets over jou zeggen. Het is altijd een projectie van hem op jou.

Maar waar heb je dan wel invloed op?

Alleen op dat wat jij er zelf van vindt en de manier waarop jij hiermee omgaat.

Stel jezelf eens de vraag wat jij prettiger vindt? Om afhankelijk te zijn van de mening van iemand anders of om zelf invloed te hebben op de situatie en zelf de leiding te nemen over jouw leven?

Het ontwikkelen van persoonlijk leiderschap staat dan ook altijd centraal in mijn coaching om jou bewust te maken van de invloed die jij hebt op jouw leven.

Ben je er klaar voor?