Categorie: Blog

We lijden alleen als we een gedachte geloven die in strijd is met wat is. Wanneer het denken volkomen helder is, is dat wat is, dat wat we willen. Als je de realiteit anders wilt hebben dan zij is, kun je net zo goed proberen een kat te leren blaffen. Je kunt het blijven proberen, uiteindelijk zal de kat naar je kijken en “miauw” zeggen. Willen dat de realiteit anders is dan zij is, is hopeloos.

En toch, wanneer je goed oplet, zul je merken dat je dit soort gedachten tientallen keren per dag gelooft. ‘Mensen zouden aardiger moeten zijn.’ ‘Kinderen zouden zich beter moeten gedragen.’ ‘Mijn man (of vrouw) zou het met mij eens moeten zijn.’ ‘Ik zou slanker (of knapper of meer succesvol) moeten zijn.’ Deze gedachten zijn een manier om de werkelijkheid anders te willen hebben dan zij is. Als je vindt dat dit deprimerend klinkt dan
heb je gelijk. Alle stress die we voelen wordt veroorzaakt door te strijden tegen wat is.

Ben je bereid om je lijden dat wordt veroorzaakt door je gedachten te onderzoeken?

Neem een oordeel/gedachte/overtuiging uit het verleden, het heden of de toekomst over, een persoon die je niet aardig vindt of over wie jij je zorgen maakt, een situatie met iemand die je boos, bang of verdrietig maakt of iemand over wie je gemengde gevoelens hebt of die je in de war brengt.

Ga hierna aan de slag met de volgende vragen om dit oordeel/gedachte/overtuiging te onderzoeken:

1. Is het waar?
2. Kun je absoluut zeker weten dat het waar is?
3. Hoe reageer je wanneer je deze gedachte hebt en gelooft?
   – Brengt deze gedachte jou vrede of stress?
   – Kun je een vredevolle reden bedenken om deze gedachte vast te houden?
4. Wie zou je zijn, hoe zou je leven, zonder deze gedachte?
5. Keer de gedachte om (naar jezelf of naar de ander).
   

Oordelen, we doen het allemaal. Constant gaan er oordelen door ons hoofd. We plakken etiketjes op mensen en situaties. We stoppen ze in hokjes en vinden er iets van.

Het hebben van oordelen over anderen, jezelf en de wereld leidt af en het houd je weg bij aanwezigheid in het nu. Het zorgt ervoor dat je dingen in goed en fout verdeelt.

Als je aandacht begint te brengen bij het oordelen dan zul je je misschien gaan verbazen hoe vaak je dat doet. Het gaat de hele dag door, een stroom van oordelen: dat vind ik leuk, dat niet, wat wil ik, dat niet. Dat maakt het lastig om alles en iedereen in je leven met een open spontane houding tegemoet te treden. Anderen te ontmoeten zonder oordeel en zonder vooraf ingenomen mening kun je wel leren.

Wanneer je oordeelt en iemand in een hokje stopt, zie je niet meer hoe diegene werkelijk is, maar je ziet hem door de gekleurde bril van jouw oordeel en overtuigingen.

Vrijwel iedereen is zo gewend om continu te oordelen, dat je vaak niet eens in de gaten hebt dat je het doet. Wanneer je bijvoorbeeld door een onbekende stad loopt, vorm je je telkens een nieuwe mening. Bij iedere indruk die je opdoet, vorm je een waardeoordeel: oh, mooie oude gevel, nou die gordijnen zijn ook oubollig, wat een leuk bankje. Alles wat je ziet, zie je door de filter van jouw bril. Alles wat je waarneemt, wordt aangehouden tegen je overtuigingen van hoe iets zou moeten zijn.

Wanneer je over iemand of iets oordeelt, zegt dat uiteindelijk niets over die ander, het zegt wat over jou. Over hoe jij de wereld en andere mensen ziet. Wanneer je anderen niet definieert volgens beroep, ras, geslacht, financiële positie, leeftijd of ander criterium kun je iemand veel opener tegemoet treden. Je kunt iemand zien zoals hij in wezen is.

Probeer eens door een stad te lopen zonder oordeel. Zet die gekleurde bril eens af. Neem alleen waar wat je ziet: Hé een gevel, kijk gordijnen, ah een bankje. Door op die manier te oefenen met waarnemen, zul je na verloop van tijd gaan merken dat je opener wordt. Je kunt makkelijker anderen ontmoeten en hen zien zoals ze werkelijk zijn.

Een andere manier om minder te oordelen, is je overtuigingen los te laten. Je overtuigingen zijn denkbeelden die je tijdens je opvoeding of vanuit je omgeving of cultuur hebt meegekregen over hoe dingen horen te zijn. Wanneer je wat dieper op iedere overtuiging inzoomt en gaat voelen of die overtuiging ook echt bij jou past, zul je merken dat veel denkbeelden achterhaald zijn en niet passen bij wie jij nu bent.

Wanneer je minder overtuigingen en vastgezette denkbeelden hebt, kun je alles in je leven ook makkelijker open en ontvankelijk benaderen. Je kunt je weer verwonderen over wat er op je pad komt. Je zult merken dat je je daar rustiger en gelukkiger door voelt.

Ben je bereid om elk oordeel achter je te laten en te kijken met een open blik en een houding alsof je alles voor de eerste keer ziet, ga dan aan de slag met onderstaande opdrachten:

Opdracht 1:

Kies een dag uit voor deze opdracht en schrijf gedurende deze dag al je oordelen (zowel positieve als negatieve) op. Waar vind jij iets van, wat vind je mooi, wat vind je lelijk, wat vind je van dat rijgedrag, hoe staat de outfit van je vriendin, wat vind je van je gedachten of van die beslissing die je gister hebt genomen, wat vind je van je opvoeding en je ouders, wat vind je van de kookkunsten van je partner of de manier van leidinggeven van je manager?

Opdracht 2:

Kies daarna 1 situatie uit en kijk naar de manier hoe je dit verhaal vertelt of hoe je erover denkt. De verhalen die wij vertellen zijn namelijk doordrenkt van oordelen. Vertel dit verhaal dan eens door alleen de kale feiten te benoemen (geen oordelen). Als je alle interpretaties uit het verhaal weglaat dan kan het zijn dat je een andere relatie krijgt met het gebeurde. Dat er in jou meer afstand komt tot die situatie. In feite trek je jouw met emotie geladen energie uit het verhaal terug doordat je de oordelen eruit weghaalt. Je zult merken dat een verhaal zonder energetische voeding jou loslaat. Op deze manier kun jij je verleden achteraf nog veranderen; niet de gebeurtenis zelf natuurlijk, maar wel jouw verhaal erover en daarmee ook je gevoelens.

Hoe leuk is het als je met iemand mag samenwerken waarmee je heel veel gemeenschappelijk hebt?

Joyce en ik mogen dit sinds een aantal weken ervaren.

Als je onze ontwikkeling, interesses en overeenkomsten leest, zou je verwachten dat we elkaar al jaren kennen.

Maar niks is minder waar…

Onze paden hebben elkaar nog niet zo heel lang geleden gekruist. Maar ik geloof erin dat alles begint op het juiste moment, niet eerder of later.

We hebben onze carrière allebei opgebouwd in de recreatiebranche in Kerkrade. Joyce als Office Manger bij Discovery Museum en ik als Hoofd P&O bij GaiaZOO.

Om onze enorme passie voor het ontwikkelen van mensen meer vorm te geven, zijn wij naast deze werkzaamheden, gestart met het volgen van diverse coachingsopleidingen.

Joyce heeft zich gespecialiseerd in mindfulness en voice dialogue en is aangesloten bij Nobco, waarbij mijn coaching stijl een combinatie is van systemisch werk en coachen op biografie (NOLOC aspirant-lid).

Nog niet zo heel lang geleden hebben we onze vertrouwde werkomgeving ingeruild voor het zelfstandig ondernemerschap en zijn we elkaar tegengekomen.

Ons Curriculum laat daarnaast zien dat we allebei woonachtig zijn in Kerkrade en uit hetzelfde geboortejaar komen. We zijn voetbalmoeders, boekenwormen, vurig, hondenliefhebbers en zeer gepassioneerd over ons werk als coach.

Samen lopen we nu op een nieuw pad, beide vanuit ons eigen bedrijf, met de kernwaarden vrijheid, gelijkwaardigheid en vertrouwen hoog in het vaandel.

Dat wat we gaandeweg ons pad tegenkomen en meemaken voegen we toe aan onze ervaring, we leren ervan en zetten onze reis voort met een onbekende bestemming.

Onze uitgebreide verhalen kun je lezen op https://www.bounce-up.nl/over-mij/ en https://colorfulrebelcoaching.nl/over-mij/.